Jak kiedyś zostało napomknięte, atrybuty zmienne liniowych komponentów albo układów automatyki damy radę zilustrować liniowym równaniem różniczkowym o stałych czynnikach. Odnosi się to tylko do mechanizmów stacjonarnych (niezmiennych w czasie). Mechanizmy rzeczywiste przeważnie są nieliniowe, lecz dla uproszczenia opisu matematycznego dokonuje się ich linearyzacji, co daje możliwość sformułowania zbliżonego opisu liniowego, odnoszącego się do obszaru wybranego punktu pracy na schemacie statycznym. Po linearyzacji kompozycje przedstawiane są za pomocą liniowych równań różniczkowych o stałych parametrach ai i bi. Matematyczne formy opisu procesów fizycznych są z zasady oszacowaniem ich właściwego oblicza. W wypadku składowych oraz systemów automatyki, które wyrażają przebieg procesu, zachodzącego w badanym członie lub układzie w postaci korelacji pomiędzy sygnałem wejściowym i wyjściowym są równaniami otrzymanymi jako następstwo analizy procesów mających miejsce w konkretnym komponencie. Równania te są równaniami liniowymi algebraicznymi, różniczkowymi lub mogą być równaniami nieliniowymi, które mamy możliwość zlinearyzować, czyli zastąpić je oszacowanymi równaniami liniowymi.