Stale węglowe narzędziowe to grupa materiałów charakteryzujących się wysoką twardością i odpornością na ścieranie po hartowaniu. Dzięki prostemu składowi chemicznemu, głównie opartemu na węglu, znajdują zastosowanie w narzędziach skrawających, tłocznikach i innych elementach poddawanych intensywnym obciążeniom mechanicznym. Do popularnych gatunków należą N8E (1. 1525, 1. 1625), N9E (C85W, 1. 1830) oraz N10E (C105W, 1. 1545).
N8E – 1. 1525, 1. 1625. Stale N8E charakteryzują się zawartością węgla na poziomie 0, 75–0, 85%, co pozwala na osiągnięcie wysokiej twardości po hartowaniu. Wersje 1. 1525 i 1. 1625 różnią się nieznacznie składem chemicznym i przeznaczeniem. Są stosowane w produkcji narzędzi tnących, pilników, dłut oraz narzędzi wymagających dużej odporności na zużycie.
Gatunek N9E (C85W, 1. 1830) zawiera około 0, 85–0, 95% węgla, co zapewnia bardzo dobrą twardość, ale zmniejsza udarność. Wykorzystywany jest głównie w narzędziach tnących i sprężynach, gdzie wymagana jest odporność na zużycie i stosunkowo duża elastyczność.
Zastosowanie: brzeszczoty i piły ręczne, noże tokarskie, narzędzia grawerskie. Stal N10E (C105W, 1. 1545) posiada bardzo wysoką zawartość węgla (1, 00–1, 10%), co przekłada się na jej wyjątkową twardość po zahartowaniu. Jest stosowana w narzędziach wymagających wysokiej odporności na ścieranie, ale jej kruchość ogranicza zastosowanie do elementów pracujących bez udarów. Przykłady zastosowania: noże przemysłowe, tłoczniki i matryce, precyzyjne narzędzia skrawające. Stale węglowe narzędziowe N8E, N9E i N10E oferują różne poziomy twardości i odporności na ścieranie, co pozwala na ich szerokie zastosowanie w przemyśle narzędziowym. Gatunki o wyższej zawartości węgla zapewniają większą trwałość krawędzi tnących, ale kosztem mniejszej plastyczności, dlatego ich wybór zależy od specyficznych wymagań danego narzędzia.